Karin is 5 jaar geleden begonnen met Bitfitten.

Bitfitten wordt in iedere mate gedaan, ook door mensen die een korte cursus hebben gevolgd, maar verder geen achtergrond in opleiding en ervaring in paarden hebben.

Karin heeft bij verschillende stallen gewerkt om zichzelf goed te ontwikkelen op rij-technisch gebied. Later besloot ze professioneel te gaan werken met paarden op een andere manier en is ze begonnen met de opleiding paraveterinair te Deurne.
Naast deze studie heeft ze ook haar instructeursdiploma (Orun 1 en 2 allround) en massage voor sportpaarden behaald. In 2011 is ze afgestudeerd als paraveterinair.

Tijdens haar studie heeft ze veel werkervaring opgedaan bij Paardenkliniek de Raaphorst te Wassenaar waar ze na het behalen van haar diploma ook werkzaam is gebleven. Hier maakte ze dagelijks de veelzijdigheid van het vak mee en deed verschillende cursussen. Hieruit is haar eigen bedrijf ontstaan “2FitHorses”. Met deze ervaring kan ze met haar werk als Bit-Fitter perfect de kennis als paraveterinair en vaardigheden van het rijden combineren om haar klanten goed te kunnen helpen.

Karin begint altijd op stal: ze controleert de hals, schouder en kaak, de mond, het gebit, lippen, slijmvlieslagen en mondhoeken. Allemaal zaken die te maken hebben met het plezierig verdragen van het bit en het uit te kiezen bit en hoofdstel, wat het paard het meest plezierig vindt.

Controle

Iedereen zou regelmatig de mond en mondhoeken van zijn paard moeten controleren, er is veel onwetendheid over eventuele blessures in de mond.

Als een paard 3 jaar is en een bit aangemeten krijgt, kan hij meestal hetzelfde bit houden als hij 6 jaar is. Het is aan te bevelen de bitfitter/dierenarts/paardentandarts het gebit te laten bekijken voordat een paard zadelmak gemaakt wordt.

Wolfskiezen moeten eigenlijk altijd verwijdert worden, ze liggen bijna altijd in de weg voor een bit.

De ruinentand mag je bit niet tegenaan liggen, het bit moet hoger liggen. In principe doe je hier niets aan, hooguit rond laten slijpen als hij te scherp wordt en eventueel wat tandsteen wegslijpen.

Karin laat beelden zien van een beschadigde tong door het rijden met een rolletje in het bit, een beschadigde tong van het rijden met een pantykous en een allergische reactie op de tong.

Als er littekenweefsel in de mondhoek is moet je hier rekening mee houden. De meeste ruiters kijken nooit aan de binnen zijde van de lip. Dus je moet de lip naar buiten draaien om dit te zien.

Gebit

Haken op de kiezen moet je laten vijlen, zodat slijmvlies en tong niet geirriteerd worden.

Bloed in de mond: een paard kan op de wang gebeten hebben, roze schuim is een teken van bloed in de mond, waardoor je uitgesloten wordt van een wedstrijd. Je moet opletten het paard geen roze snoepjes te geven voor een wedstrijd.


Fijne aanleuning

Het totaalplaatje is belangrijk, een paard zoekt fijne aanleuning doordat een ruiter gelijke druk op twee teugels kan geven en van achter naar voren rijdt. Een bit heeft een heel directe inwerking, wat elke ruiter zich moet realiseren, door te streven naar een rustige hand en stille aanleuning.

Hoofdstel

Ook een correct, goed passend hoofdstel is zeer belangrijk. De neusriem ligt op de uittrede van de zenuw. Om de druk beter te verdelen horen de riempjes van een gecombineerde neusriem achter het jukbeen te liggen. De frontriem moet zo ruim zijn dat de riempjes niet naar elkaar toegetrokken worden en niet drukt op het gedeelte boven de ogen.

Als je schuurplekjes krijgt van het bit, kan het dat het bit tegen de neusriem aanligt. Dan kan je de neusriem een gaatje hoger doen.

De neusriem zorgt voor alle druk achter het oor. Als je drie losse riempjes achter de oren langs hebt lopen rommelt het bit meer in de mond.

Sommige paarden vinden een lage neusriem plezieriger.

Bit

Bij een enkel gebroken bit heb je druk op de lagen, de tong blijft vrij. Nadeel: het ene schaargedeelte is langer dan het andere schaargedeelte, waardoor je ongelijkheid in de hand krijgt. Het bit kan tegen het gehemelte komen.

Dubbel gebroken bit: ligt op de tong wat sommige paarden niet plezierig vinden. Omdat je hier twee scharnierpunten hebt ligt het bit gelijkmatiger in de mond.

Na het theoriegedeelte is het praktijkgedeelte, waar Karin een 5 jarige merrie die onder het zadel getoond wordt, diverse bitten uitprobeert en uiteindelijk op een passend bit uitkomt.

Daarna nog een merrie waar zij al eerder een trens voor had aangemeten, en nu een advies voor de juiste stang krijgt. Het is ook voor het publiek, heel duidelijk te zien, welk bit het paard wel of niet plezierig vindt.

Het was een heel leerzame clinic en je wordt weer bewust dat je nog beter op de mond en signalen van je paard moet letten.